Akım ve Gerilim Neden Hem Doğru Orantılı Hem Ters Orantılı

Güç ve direncin sabit kalıp kalmaması durumuna göre akım ve gerilim arasındaki ilişki doğru orantılı veya ters orantılı değişebilir.

\[V = IR\]

Ohm Kanuna göre gerilim artarsa akım artar.  R direncinin sabit kaldığı durumda akım ve gerilim arasında doğru orantı vardır. Akım ve direnç arasında ise ters orantı, gerilim ve direnç arasında doğru orantı vardır ancak akımı ya da gerilimi artırmak direnci değiştirmez. Direnç; sıcaklık, uzunluk, malzeme cinsi, kesit, özdirenç gibi özellikler ile değişir.

\[P = UI\]

Güç formülünde de akım ve gerilim arasında ters orantılı vardır. P güç değerinin trafolarda sabit kalması gerekir. Trafo primer tarafı ile sekonder tarafı arasında güç eşittir ve trafolarda gerilim değişimi sağlanır. Bu nedenle akım ve gerilim sabit gücü sağlamak için birbiri ile ters orantılı değişir. Orta ve yüksek gerilim uygulamalarında sıklıkla karşımıza çıkar. 

Elektronik bir devrede ise sabit güç değeri ile besleme yapıyorsak gerilim arttığında akım azalacaktır.  Sabit güç verip vermemek önemli değilse yani daha büyük kapasiteli bir pilden ya da güç kaynağından besleme yapılırsa gerilim ve akım doğru orantılı olarak artar. V=IR formülü elektronik devrelerde sıklıkla kullanılır

Güç değeri akım ve direnç ifadeleri ile yazılabilir. Bu durumda da akım ve direnç ters orantılıdır ancak akımı artırmak direnci azaltmaz. Buna karşın direncin artması akımı azaltır.

\[P = {I^2}R\]

Güç aynı zamanda gerilim ve direnç ifadeleri ile yazılabilir. 

\[P = \frac{{{U^2}}}{R}\]

Direncin sabit kaldığı durumda örneğin gerilimi yarıya düşürmek gücün yani birim zamanda yapılacak işin %75 düşmesine neden olur.

\[{P_2} = \frac{{{U^2}}}{{4R}} = \frac{P}{4}\]



DC Makinede İndüklenen Gerilim

Doğru akım makinesi dönen bir armatür (rotor) ve kutupların ( veya alan sargıları) bulunduğu statordan oluşur. 

Bir iletken ya da bir sarımda indüklenen gerilim "e" olsun. 

İndüklenen gerilim manyetik akı yoğunluğu 

\[B\]

tesla-\[\frac{{wb}}{{{m^2}}}\]

dönen iletken uzunluğu (metre - l) ve iletkenin tanjantsal hızı  v ( metre/saniye)  cinsinden yazılabilir. 

Manyetik akı yoğunluğu makine kutupları (N-S) ile belirlenir. İletken uzunluğu dc makinede silindirik armatüre sarılı iletkenin silindir boyunca olan uzunluğudur. İletken hızı da dönen iletkenin m/sn cinsinden hızı olarak alınır. İndüklenen gerilimin genel ifade ile ;

\[e = Blv\]

şeklinde yazılabilir.

Birimleri yerine yazarsak tek bir iletkende indüklenen gerilim değeri  "weber/sn" ifadesi " volt" olarak birim olarak yazılır. Bu ifade de zaten manyetik akı \[\phi\]

'nin zamanla değişimini vermektedir.

\[e = \frac{{wb}}{{{m^2}}}.m.\frac{m}{{sn}} = \frac{{wb}}{{sn}} = \frac{\phi }{t}\]

Armatür sargılarında indüklenen gerilim, dc makinenin armatüründe sarılı iletken sayısına(z), paralel devre sayısına (a) ve her bir iletkende indüklenen gerilime (e) bağlıdır. Paralel devre sayısı bindirmeli sarım kullanıldığında fırçalar arası kutup sayısına bağlı bir değişkendir. İki kutuplu, tek sarımlı armatürden oluşan makinede 2 adet paralel devre oluşur. 

\[{e_{armatur}} = \frac{z}{a}.e = \left( {\frac{z}{a}} \right)\left( {Blv} \right)\]

Kutupların oluşmasını sağlayan uyartım akımı manyetik akı ile ilgili olduğundan kutup başına yani bir kutbun altında etki ettiği manyetik akı yoğunluğu (B) yerine akı (Q) kullanılır. Şekildeki gibi 2 kutuplu bir makinede bir kutbun etki ettiği yüzey alanı, silindirin yanal alanının yarısına tekabül eder. Armatür yüzeyi silindiriktir. İletkenler silindirik yüzeyden geçer ve bir kutbun etki ettiği yüzey alanı ile manyetik akı yoğunluğu ve akı arasındaki bağıntı: 

\[ \phi  = B.{A_{kutup}}\]

şeklinde bulunabilir.

Burada  

\[{A_{kutup}}\]

silindirik armatürün yanal alanının yarısı olduğundan;


\[{A_{kutup}} = \frac{{2\pi rl}}{2}\]


elde edilir. Ancak kutup sayıları makinelerde farklı olabileceğinden kutup sayısına p denilirse; 

 \[{A_{kutup}} = \frac{{2\pi rl}}{p}\]

olacaktır. İndüklenen gerilimi bulmak adına manyetik akı yoğunluğu elde edilebilir.

 \[B = \frac{\phi }{{\frac{{2\pi rl}}{p}}} = \frac{{\phi p}}{{2\pi rl}}\]

\[{e_{armatur}} = \frac{z}{a}.e = \left( {\frac{z}{a}} \right)\left( {\frac{{\phi p}}{{2\pi rl}}lv} \right)\]

Silindirik yapılarda

 \[v = r\omega\]


olduğundan ve birim kontrolü de yapılırsa 

\[ v = m.\frac{{rad}}{{sn}} = \frac{{metre}}{{saniye}}\]

( radyan birimsizdir)

 \[{e_{armatur}} = \left( {\frac{z}{a}} \right)\left( {\frac{{\phi p}}{{2\pi rl}}lr\omega } \right)\]

elde edilir.

Sadeleştirme ile, 

 \[{e_{armatur}} = \left( {\frac{z}{a}} \right)\left( {\frac{{\phi p\omega }}{{2\pi }}} \right)\]

elde edilir.

\[{e_{armatur}} = \left( {\frac{{zp}}{{2\pi a}}} \right)\phi \omega\]

\[\left( {\frac{{zp}}{{2\pi a}}} \right) = K\]

ile ifade edilirse

\[{e_{armatur}} = K\phi \omega\]

olur.

DC makinede açısal hız \[\omega\] (rad/sn),  

devir sayısı  \[N\]( devir/dakika) ile ifade edilir.

 \[\omega  = \frac{{2\pi N}}{{60}}\]

Armatürde indüklenen gerilim devir sayısı ile ifade edilebilir;

\[{e_{armatur}} = \left( {\frac{z}{a}} \right)\left( {\frac{{\phi p}}{{2\pi }}\frac{{2\pi N}}{{60}}} \right)\]

Sadeleştirme ile;

 \[{e_{armatur}} = \left( {\frac{{zp}}{{60a}}} \right)\left( {\phi N} \right)\]

elde edilir.

Formülün 

\[ \left( {\frac{{zp}}{{60a}}} \right)\]

yazan kısmı tasarımcı tarafından belirlenir ve makine imal edildikten sonra değiştirilemez. Bu nedenle tasarım karakteristiğidir. İkinci kısım

  \[\left( {\phi N} \right)\]

işletme parametresi olduğundan değiştirilebilir.

Tasarım karakteristiği sabit bir değer olduğundan

  \[K = \left( {\frac{{zp}}{{60a}}} \right)\]

ile ifade edilebilir. Bu durumda armatürde indüklenen gerilim:

 \[{e_{armatur}} = K\phi N\]

olacaktır.

DC makinede armatürün uçları arasında indüklenen gerilim, armatürün devir sayısına, manyetik akıya ve tasarım parametrelerine bağlıdır. 


Kaynak: Electric Machinery Fundamentals, Chapman







Düğüm yöntemi ve Çevre Akımları Yöntemi (Mesh Analiz) Karşılaştırma

 Şekil 1'deki her biri 1 ohm direnç, 5 V DC kaynak ve 2 A  akım kaynağından oluşan basit bir devrenin hem düğüm yöntemi hem mesh analiz ile çözümü karşılaştırma amaçlı yapılmıştır.

Şekil 1. Devre

Düğüm yöntemi için düğümler (node) yazılır ve dirençler üzerinden geçecek hayali akımlar belirlenerek ve Kirchoff akım kuralı uygulanarak her bir direnç üzerindeki gerilim bulunur (Şekil 2).

Şekil 2. Düğüm Analizi


"b" düğümüne ait Vb geriliminden akım kuralı yazılırsa çıkan akımlar pozitif, giren akımlar negatif alınır.

\[\frac{{Vb - Va}}{1} - 2 + \frac{{Vb - 0}}{1} + \frac{{Vb - Vc}}{1} = 0\]

\[- Va + 3Vb - Vc = 2\]

Vc geriliminin bulunduğu düğümden denklemler yazılır.

\[\frac{{Vc - Vb}}{1} + \frac{{Vc - 0}}{1} + 2 = 0\]

\[- Vb + 2Vc =  - 2\]

 \[Va = 5V\]

olduğundan, 

\[3Vb - Vc = 7\]

\[3Vb - Vc = 7\]

\[- Vb + 2Vc =  - 2\]

denklemleri çözülürse;

\[\begin{array}{l} 6Vb - 2Vc = 14\\- Vb + 2Vc =  - 2\\ -  -  -  -  -  -  -  -  -  - \\5Vb = 12\end{array}\]

\[Vb = \frac{{12}}{5}\]

\[Vc = \frac{{ - 2 + \frac{{12}}{5}}}{2} = \frac{1}{5}\]

 \[{V_1} = Va - Vb = 5 - \frac{{12}}{5} = \frac{{13}}{5}\]

( R1 direnci üzerindeki gerilim)

 \[{V_2} = Vb = \frac{{12}}{5}\]

( R2 direnci üzerindeki gerilim)

 \[{V_3} = Vb - Vc = \frac{{12}}{5} - \frac{1}{5} = \frac{{11}}{5}\]

(  R3 direnci üzerindeki gerilim)

 \[{V_4} = Vc = \frac{1}{5}\]

( R4 direnci üzerindeki gerilim)

 \[I = \frac{V}{R}\]

olduğundan ve tüm dirençler kolaylık açısından 1 ohm alındığından akım değerleri de dirençler üzerine düşen gerilim değerlerine eşit olur.

\[I1 = \frac{{\frac{{13}}{5}}}{1} = 2,6A\]

\[I2 = \frac{{\frac{{12}}{5}}}{1} = 2,4A\]

\[I3 = \frac{{\frac{{11}}{5}}}{1} = 2,2A\]

\[I4 = \frac{{\frac{1}{5}}}{1} = 0,2A\]

Aynı devrede akımları mesh analizi yöntemi ile bulmak istersek Şekil 3'teki gibi çevre akımları yazılır ve aynı direnç üzerinden geçen akımlar yönüne göre pozitif veya negatif işaretlenir. Direnç ile seçilen akım değeri çarpılarak gerilim cinsinden analiz yapar.

Şekil 3. Mesh Analizi


Mesh 1'den başlanarak çevre akımları soldan sağa direnç yönünde yazılır ve ilgili direnç ile çarpılarak gerilim değerleri toplanır. i1 ve i2 akımı R2 direnci üzerinde zıt yönlü olduğundan gerilim değerleri çıkartılır.

\[1.{i_1} + 1{i_1} - 1.{i_2} - 5 = 0\]

\[2{i_1} - {i_2} = 5\]

Mesh 2'de akım kaynağından gelen 2A akım,  mesh 2'de seçilen i2 akımıyla aynı yönlü olduğundan R3 direnci üzerinde gerilimleri toplanarak yazılmalıdır. R2 direnci üzerinde i1 ve i2 akımları zıt yönlü olduğundan çıkarma işlemi yapılır

\[2.1 + 1.{i_2} + 1.{i_2} + 1.{i_2} - 1.{i_1} = 0\]

\[3{i_2} - {i_1} =  - 2\]

\[\begin{array}{l} 2{i_1} - {i_2} = 5\\- {i_1} + 3{i_2} =  - 2\end{array}\]

\[\begin{array}{l}2{i_1} - {i_2} = 5\\- 2{i_1} + 6{i_2} =  - 4\\-  -  -  -  -  -  -  -  - \end{array}\]

\[5{i_2} = 1\]

\[{i_2} = \frac{1}{5}\]

\[2{i_1} - \frac{1}{5} = 5\]

\[{i_1} = \frac{{5 + \frac{1}{5}}}{2} = \frac{{13}}{5}\]

R1 direnci üzerindeki gerilim (düğüm yöntemi analizinde V1 gerilimi) 

\[{i_1}.1 = \frac{{13}}{5}\]

 V olur.

Benzer şekilde R2 direnci üzerinde gerilim ( düğüm yönteminde V2 gerimi):

\[({i_1} - {i_2}).R2 = \frac{{13}}{5} - \frac{1}{5} = \frac{{12}}{5}\]

 Volt

R3 direnci üzerindeki gerilim (düğüm yönteminde V3 gerilimi)

\[(2 + {i_2}).1 = 2 + \frac{1}{5} = \frac{{11}}{5}\]

 Volt

R4 direnci üzerindeki gerilim ( düğüm yönteminde V4 gerilimi)

\[{i_2}.1 = \frac{1}{5}\]
 Volt


Simülasyon programında doğrulama:

Şekil 4. Proteus'ta doğrulama



Düğüm Analizinin Cramer Yöntemi ile Çözümü ve Proteus Gösterimi

Devre analizinde düğüm analizi yöntemi ( node analysis) ile gerilim ve akım değerleri bulunabilir. Örnekte cramer yöntemi ile matris ve determinant çözümü yapılarak gerilim değerleri bulunmuştur. Devre analizinde çözümden emin olmak için devre Proteus simulasyon programında kurulmuştur. 

Akım kaynaklarının bulunduğu devre incelenmektedir.

Düğüm Analizi Cramer Yöntemi

Analiz yöntemi: 

1- Devrede düğümler ( a, b, c gibi) yani node'lar belirlenir. 

2 - En çok kol gelen düğüm (Örnekte Vr) referans seçilerek sıfır değeri verilir.

3- Her düğüme Va, Vb, Vc gibi gerilim değeri atanır. Düğüm sayısı N ise N-1 kadar denklem oluşacaktır.

4- Kirchoff'un akım kanunu uygulanarak denklemler elde edilir. Pasif işaret kuralına göre direnç güç çeken bir eleman olduğundan akımın giriş yaptığı yer pozitiftir. Her düğümde hayali bir akım vektörü direnç üzerinden geçişlerde düğüm noktasından dışarı yönde alınır. Örneğin aşağıda "a" düğümünde dirençler üzerinden geçecek akımlar dışarı yönlüdür. Aynı şekilde "b" düğümünden çıkan akımlar "a" düğümünden çıkan akım ile ortak direnç üzerinden geçse bile "a" düğümü göz önüne alınmadan akım yönü daima dışarı yönlü seçilmelidir. Kirchoff akım kanununda düğüme giren akımlar negatif, çıkan akımlar pozitif işaretlenir.

5- Cramer yöntemi ile matris çözümü yapılır.


Düğüm Analizi Cramer Yöntemi


"a" düğümüne 9A akım kaynağından akım girdiğinden negatif işaretlenir. 3A akım kaynağına düğümden çıkış olduğundan dirençler üzerinden geçecek akımlarla birlikte pozitif işaretlenir.
Akımlar cinsinden düğüm denklemleri yazılır. Her direnç 1 ohm alınmıştır.

\[I = \frac{{{V_{ab}}}}{R} = \frac{{Va - Vb}}{R}\]
  

(Akım yoğun potansiyelden daha az potansiyele akar) 

\[- 9 + 3 + \frac{{Va - Vb}}{1} + \frac{{Va - Vr}}{1} + \frac{{Va - Vc}}{1} = 0\]

\[Va - Vb + Va - 0 + Va - Vc = 6\]

 \[3Va - Vb - Vc = 6\]

( "a" düğümü için denklem)


"b" düğümüne 3A akım kaynağından gelen akım giriş yaptığından negatif işaretli alınır. Dirençlere giden akım dışarı yönlü olduğundan pozitif alınır.

\[- 3 + \frac{{Vb - Va}}{1} + \frac{{Vb - Vc}}{1} + \frac{{Vb - Vr}}{1} = 0\]

\[- 3 + Vb - Va + Vb - Vc + Vb - 0 = 0\]

 \[- Va + 3Vb - Vc = 3\]

( "b" düğümü için denklem)

"c" düğümüne 7 amper akım kaynağından akım girişi olduğundan negatif işaretli, dirençlere giden akımlar dışarı yönlü olacağından pozitif işaretli alınır.

\[- 7 + \frac{{Vc - Va}}{1} + \frac{{Vc - Vb}}{1} + \frac{{Vc - Vr}}{1} = 0\]

\[Vc - Va + Vc - Vb + Vc - 0 = 7\]

\[- Va - Vb + 3Vc = 7\]

("c" düğümü için denklem)

Denklemler  (4 düğüm noktasından  N-1=3 denklem oluşur)

\[3Va - Vb - Vc = 6\]

\[- Va + 3Vb - Vc = 3\]

\[- Va - Vb + 3Vc = 7\]


Va, Vb, Vc katsayıları "A" matrisine yazılır. Denklemler aşağıdaki gibi matris haline dönüştürülebilir.



"Va" gerilim değerini bulmak için A matrisindeki birinci sütuna [6,3,7] değerleri getirilir. Cramer yöntemi ile hesaplama yapılır.



İlk iki satır determinantta aynen alta yazılarak sağ çapraz  "+" , sol çapraz "-"işaretlenir ve "+" yolu boyunca tüm sayılar çarpılıp toplanır ve "-" yolu boyunca tüm sayılar çarpılıp toplanarak iki değer birbirinden çıkarılır.



+ çapraz ok yönünde çarpılıp toplanırsa: 

\[\left[ {6.3.3 + 3.( - 1).( - 1) + 7.( - 1).( - 1)} \right]\]

\[= (54 + 3 + 7) = 64\]

- çapraz ok yönünde çarpılıp toplanırsa;

\[\left[ {(7.3.( - 1) + 6.( - 1).( - 1) + 3.( - 1).3} \right]\]

\[= ( - 21 + 6 - 9) =  - 24\]

Determinant değeri 
= \[64 - ( - 24) = 88\]

Det A değeri alınırsa benzer şekilde;


\[DetA = (27 - 1 - 1) - (3 + 3 + 3) = 16\]

\[Va = \frac{{88}}{{16}} = 5,5V\]

Vb gerilimi de benzer şekilde elde edilir. [6,3,7] değerleri 2.sütuna getirilir.



\[(27 + 7 + 6) - (3 - 21 - 18) = 76\]

\[Vb = \frac{{76}}{{16}} = 4,75V\]



\[(63 + 6 + 3) - ( - 18 - 9 + 7) = 92\]


\[Vc = \frac{{92}}{{16}} = 5,75V\]



Proteus ile hızlı basit bir çizim yapılarak devredeki gerilim değerlerinin doğru olup olmadığının teyidi yapılabilir. 










Pasif İşaret Kuralı

 Pasif İşaret Kuralı

Pasif İşaret Kuralı'nda herhangi bir devre elemanı terminaline akım pozitif(+) uçtan girip negatif(-) kabul edilen uçtan çıkıyorsa o devre elemanı güç harcar yani güç çeker. Çekilen güç pozitif işaret ile gösterilir.

Tersi olarak da akım negatif terminalden girip pozitif uçtan çıkarsa devre elemanı güç üretir yani güç verir. Verilen güç aynı şekilde pozitif işaret ile gösterilir. Ancak verilen ve çekilen güçler birbirinin zıt işaretlisi olur. 


ÖRNEK:

5 Amper akım, + uçtan girdiğinden ilk etapta çekilen güç durumu vardır gibi düşünülür ve pozitif işaret, formülde eşitliğin önüne yazılır. -10 Volt gerilim  ile çarpılarak güç formulü oluşturulur.

 \[{P_{\c{c}ekis}} =  + ( - 10).( + 5) =  - 50W\]

Ancak gerilim polaritesi zıt olduğundan çekiş yönünde gibi görünen güç  aslında veriş yönündedir. Harcanan güç ile verilen güç birbiri arasında zıt işaretlidir. Dolayısıyla verilen güç değeri pozitif olduğundan eleman devreye güç verir.

\[{P_{veris}} =  - {P_{\c{c}ekis}} = 50W\]

ÖRNEK:



-5 Amper akım devreyi + terminalden terk ettiğinden verilen güç ya da üretilen güç formülü eşitlikte pozitif işaret kullanılarak yazılabilir.

\[{P_{veris}} =  + (10).( - 5) =  - 50W\]

Ancak üretilen güç değeri negatif değer aldığından devre elemanı güç vermez güç çeker..

\[{P_{\c{c}ekis}} =  - {P_{veris}} = 50W\]

Eksi uçtan negatif işaretli giren akım artı uçtan pozitif işaret ile girmektedir.
Gerilim polaritesi ve akım yönüne bağlı olarak güç negatif veya pozitif olmaktadır. Pasif işaret kuralı ile devre elemanının güç çekmesi veya güç alması durumu belirlenir.






Anlık Gerilimin Ortalama Değeri, Tam Periyot ve Yarım Periyot

Omik, kapasitif, indüktif devrelerde anlık güç formulü çıkarılışından önce bilinmesi gereken ve kitaplarda formül geçişlerinde sıkıntı olabilecek konu bir sinüs dalgasında ortalama değer hesabıdır. Detaylandırma için Şekil 1'de bir sinüs dalgasında ( bu bir anlık gerilim eğrisi olabilir) çizgilerin altında (alternans) kalan alanların hesabı gösterilmektedir. Formül geçişlerinde yorucu olmaması açısından uzun işlem yapılmıştır. 

Şekil 1. Anlık Gerilim Sinüsoidal Eğri Altında Kalan Alanlar


Eğri altında seçilen alan için:

\[d\theta  = d(\omega t)\]

\[v(t) = {V_{\max }}.\sin (\omega t) = {V_{\max }}.\sin \theta\]


\[Alan = v(t).d\theta  = {V_{\max }}.\sin \theta .d\theta  = {V_{\max }}.\sin (\omega t).d(\omega t)\]



 olur. 

Seçilen yerdeki yarım periyodun alanı için:


\[\int {\sin \theta  =  - \cos \theta }\]

\[Ala{n_{Yar\imath mPeriyot}} = \int\limits_0^\pi  {{V_{\max }}.\sin \theta .d\theta }\]


\[= {V_{\max }}.\left[ { - \cos \theta } \right]_0^\pi  =  - {V_{\max }}.\left[ {\cos \pi  - \cos 0} \right]\]


\[=  - {V_{\max }}( - 1 - 1) = 2{V_{\max }}\]

y eksenin yani gerilim değeri eksenin negatif tarafında bulunan eğri için de alan benzer şekilde hesaplanabilir. 

\[Ala{n_{Yar\imath mPeriyot}} = \int\limits_\pi ^{2\pi } {{V_{\max }}.\sin \theta .d\theta }\]

\[=  - {V_{\max }}.\left[ {\cos 2\pi  - \cos \pi } \right] =  - {V_{\max }}(1 + 1) =  - 2{V_{\max }}\]

Alanlar toplamı birbirini götürdüğü için bir tam periyotta toplam alanın sıfır olduğu ortaya çıkmaktadır. İntegral ile işlem yapıldığında da benzer sonuç ortaya çıkar.

\[Ala{n_{TamPeriyot}} = \int\limits_0^{2\pi } {{V_{\max }}.\sin \theta .d\theta }\]

\[=  - {V_{\max }}(\cos 2\pi  - \cos 0) =  - {V_{\max }}(1 - 1) = 0\]


Anlık Gerilimin Ortalama Değeri

Simetrik bir sinüs eğrisinin ortalama değeri için eğri altında kalanlar kullanılabilir.

 \[Ortalama = \frac{{Ala{n_{tamperiyot}}}}{{Uzunlu{k_{tamenperiyot}}}}\]

veya 

\[Ortalama = \frac{{Ala{n_{Yar\imath mPeriyot}}}}{{Uzunlu{k_{Yar\imath mPeriyot}}}}\]

ile hesaplanabilir. Periyot uzunluğu yarım veya tam olabilmektedir. Yarım periyot alternans dikkate alındığında anlık gerilimi ifade eden  sinüs fonksiyonu ortalama değeri gerilimin maksimun değerinin yaklaşık %63'ü olmaktadır. Dikkat edilirse yarım periyot uzunluğu

  \[\pi\]

radyan 

ya da 3,14 alınmaktadır. 

\[{V_{ortalama}} = \frac{{2{V_{\max }}}}{\pi } = \frac{2}{{3,14}}{V_{\max }} = 0,637.{V_{\max }}\]

Tam periyotta da benzer şekilde;  tam periyot 2*pi alınsa bile eğri altındaki alan zaten sıfır olduğundan sinüs fonksiyonun ( kosinüs de olabilir) bir periyot boyunca ortalama değeri sıfır olur.

\[{V_{ortalama}} = \frac{0}{{2\pi }} = 0\]

Bu değerin excelde zaman değeri girilerek anlık değer olarak ifade için aşağıdaki video izlenebilir. Açı formundan

\[ \theta\]

tek tek zaman değeri girilip excelde de 

\[\omega t = 2\pi ft\]


 olarak değer verilip konu detaylandırılabilir.


https://youtu.be/RnI5yOVtLuw






 









Güvenlik Analizi Raporu -Elektrik Sistemi

Nükleer sektörde güvenlik analizi raporu (safety analysis report) temelde santralin güvenilir olduğunun ispatının yapıldığı ya da haklı çıkarıldığı, santrale inşa izni verilmesi ve işletilmesi için gerekli olan ve santralin bir olay ya da kaza durumunda güvenlik fonksiyonlarının hangi sistemle nasıl yerine getirileceğini belirten bir nükleer santral lisanslama dokümanıdır. 

"Regulatory Body" olarak adlandırılan düzenleyici kuruluş tarafından nükleer santrale lisans verilir. Ülkemizde düzenleyici kuruluş Nükleer Düzenleme Kurumu (NDK)'dur. Amerika'da Nuclear Regulatory Commission (NRC), İngiltere'de Office for Nuclear (ONR), Fransa'da ASN, Finlandiya'da STUK sektörde referansları çok kullanılan nükleer düzenleme kuruluşlarıdır. 

Genel düzenleyici kuruluşlar için:

https://www.world-nuclear.org/information-library/safety-and-security/safety-of-plants/appendices/nuclear-regulation-regulators.aspx

Santral sahibi güvenlik analizi raporunu hazırlar ve düzenleyici kuruluşa lisanslama için gönderir. Güvenlik analizi raporu santral sistemini, nükleer sektörde yer alan teknik konuları ve tartışmaları anlamada da yardımcı olan nispeten kapsamlı bir kaynaktır.

Amerika örneği olan NRC kaynakları oldukça açık ve kısmen daha paylaşımcı bir yapıdır. Düzenleyici kuruluş NRC'nin sitesi incelendiğinde de bu durum kolaylıkla farkedilecektir.

https://www.nrc.gov/

Örnek olarak yapımı devam eden  Vogtle 3 santrali için en yeni güvenlik analiz rapor içeriği incelenebilir. 

https://www.nrc.gov/reactors/operator-licensing/regs-guides-comm.html

Rapora bakıldığında, ekipman sınıflandırılması, kalite temini, kaza analizi, risk değerlendirme, santral sistemleri, test programı, radyasyonda koruma, insan faktörü mühendisliği vb. konulara yönelik santral güvenliği ile ilgili konular ele alınmaktadır. Rapor incelendiğinde teknik içerik hakkında genel bir bilgi sahibi olunmakta ancak nasıl yapıldığı ve analizler anlamında  farklı alanları barındıran ciddi bir mühendislik çalışması gerekmektedir.

Elektrik sistemi, Güvenlik Analiz Raporu'nda Chapter 8 olarak adlandırılan kısımda yer alır. Rapor genel anlamda, düzenleyici kuruluş tarafından ele alınan uluslararası ve/veya ulusal standartlarda, yönetmelikte veya bir düzenleme noktasında klavuz, raporlarda vb. belirlenen kriter ve durumlara göre elektrik sisteminin, santral güvenlik foksiyonunu yerine getirecek sistemi besleme noktasında nasıl karşılık verdiğini, hangi yapıları içerdiğini kapsar. Basitçe elektrik sisteminin bu kaynaklarda yer alan kriterleri, ifadeleri, durumları nasıl karşıladığı raporda gerek tablolama, gerekse analiz ve ifadelerle belirtilir. 

NRC regülasyonunda (yönetmelik olarak çevrilebilir) 10 CFR 50 ( Code of Federal Regulations) Appendix A General Design Criteria for Nuclear Power Plants olarak ele alınır ve genel tasarım kriterlerini belirler. Elektrikle ilgili örnekte Appendix A'da Critetion 17 yüzeysel olarak genel güvenlik için tasarım kriterini verir. Doküman incelendiğinde kriter bağımsız, yedekli, test edilebilir bir sistemin kurulmasını, iletim hattı beslemesinin 2 adet bağımsız besleme ile yapılmasını ister. Asıl amaç nükleer yakıtın erimemesini sağlayacak sistemin kurulumudur. 

NRC'de regulatory guide (düzenleyici kılavuz) elektrik sistemlerinin güvenlik için neleri sağlaması gerektiğini belirten ağırlıklı olarak IEEE standartlarına atıfta bulunan bir başka lisanslama kaynağıdır. Zaten elektrik standartları da (örnek IEEE) güvenlik kriterleri ortaya koyan yapıdadır. Örnek olarak "IEEE 603 Standard Criteria for Safety Systems for Nuclear Power Generating Stations" santralde güvenlik sistemleri için standart kriterleri ( yedeklilik, Class 1E ekipmanın kalifiye edilmesi, fiziksel ayrıştırma bağımsız yapı, farklılaştırma ) belirtirken "IEEE 308 Standard Criteria for Class 1E Power Systems for Nuclear Power Generating Stations" güvenliğe yönelik Class 1E sistemin özelliklerini belirtir. IEEE 308, Class 1E kavramının ortaya çıktığı bir kaynaktır. Class 1E ekipmanı kalifiye olma anlamında sismik olaylar ve kaza sonrası çevre koşullarında çalışmak zorundadır. Class 1E ile ilgili diğer bir durum "single failure criterion" denilen tekil arıza kriterine göre tasarım koşuludur. Amaç, bir sistemin arıza yapması durumunda birbirini yedekleyecek diğer sistemlerin devrede kalmasıdır. Aşağıdaki şekilde dizel generator baralarının birinde arıza olması durumunda diğer iki bara tekil arıza kriterini sağlamak için faal olmalıdır. Arıza sonrası iki baraya ihtiyaç olmasının sebebi güvenlik fonksiyonu için besleme sağlarken kalan iki baradan birinin daha arıza yapması durumunda nükleer güvenliğin tehlikeye düşmesidir. Tekil arıza kriteri aktif sistemli reaktörler için minimum güvenlik gereksinimidir. EPR gibi aktif sistemli reaktörlerde güvenlik fonksiyonlarını yerine getirme, ağırlıklı olarak elektrik sistemlerine bağlı olduğundan alternatif akım (AC) Class 1E sistemi önemlidir.

single failure criterion
Tekil Arıza Kriteri (Single Failure Criterion)

Generation 3+ reaktörlerinde Tekil Arıza Kriteri online bakım göz önüne alınarak güvenliği artırma adına ( maliyet artışı da sağlar) N+2 şeklindedir. Aşağıdaki şekilde görüldüğü gibi bara arızası durumunda online bakıma alınan diğer bir bara olmasına rağmen nükleer güvenliği tehlikeye atmayacak şekilde en az iki bara güvenlik fonksiyonunu sağlamada çalışır durumdadır. İkisinden birinin arızası durumunda bile bir bara aktiftir. Farkedildiği üzere güvenlik kriteri olan yedeklilik kriteri tekil arıza durumunda tasarımı şekillendirmektedir. 

Tekil Arıza Kriteri + Online Bakım

Class 1E tasarım kriterini sağlamak için örnek olarak dizel generatörlerin yedeklenmesi ve fiziksel olarak ayrı kısımlarda yer alarak bağımsız bir yapı içinde bulunması, %100 çalışır durumda olmasının sağlanması ve sistemin kalifiye edilmesi gerekmektedir.

Nükleer güvenlik elektriksel sistemde sadece Class 1E sistemi baz alarak sağlanmaz. Aşağıdaki şemada görüldüğü üzere örneğin acil durum generatörleri Class 1E olmayan normal baralara bağlanır ve teknolojik ve yapı olarak farklılaştırılır. Tüm Class 1E sistemin gitmesi durumunda bu acil durum generatörleri devrededir. Bu tasarım Fukushima sonrası güvenlik fonksiyonlarının yerine getirilememesi durumunda örneğin yedekliliğin de çalışamaz olduğu " Common Cause Failure" durumunda alınan tasarım durumudur. Class 1E nükleer güvenlik kriterleri elektriksel besleme harici ölçü kontrol sitemlerine, DC sistemlere de uygulanır. 



nükleer santral şema

Vogtle 3 örneğinde olduğu gibi AP1000 tipi ağırlıklı  pasif sistemli reaktörlerde benzer tasarım kriterleri geçerli olmakla  birlikte AC sistem bir güvenlik fonksiyonu görevine sahip değildir. Günümüz reaktörleri artan sayıda pasif özellikler içermektedir. Bazı reaktörler aktif sistemlerin yanında bir takım pasif soğutma yöntemleri ile yakıt erimesinin önüne geçecek tasarımlar içerir. 


 




A thttps://www.nrc.gov/reading-rm/doc-collections/cfr/part050/part050-appa.htmlo Part 50—General Design Criteria for Nuclear Pow



Bobine veya Makaraya Sarılan Tel Uzunluğu ve Ağırlığı

Makaraya veya bir bobine sarılan tel/kablo uzunluğunun ve ağırlığının genel bir fikir vermesi açısından hesaplanması:


Uzunluk

\[l = \pi DN\]

Sarılan tel uzunluğu (metre)

\[l \]

Makara/bobin çapı (metre)

 \[D\]

Sarım sayısı

\[N\]


Örnek: 50 cm çaplı makaraya 2000 sarım alüminyum/ bakır bir tel/kablo sarılsın. Telin ya da kablonun uzunluğu nedir?

 \[ l = \pi \frac{{50}}{{100}}2000 = 1000\pi  = 3140\]

metre 

3 km'den fazla kablo sarmışız :)


Ağırlık

Sarılan telin ağırlığı için, telin cinsi  bakır/alüminyum olup olmadığı, kesiti ve uzunluğu gereklidir.

\[m = \gamma al\]

\[m\]

kg

Telin özgül ağırlığı

\[\gamma\]

Al için 2,80 \[kg/d{m^3}\] , 

Cu için 8,95

 \[kg/d{m^3}\]

Malzeme özgül ağırlık tablolarına bakılır.


Tel kesiti a

\[m{m^2}\]

Sarılan tel uzunluğu l (metre)

Üstteki örnekten devam edersek tel 95 mm2 bakır olsun. Desimetre birim çevirmelerine dikkat ederek kg cinsinden bir değer elde edilebilir. 

\[m = \gamma al\]

 \[l = 3140m = 31400dm\]

(desimetre) yukarıdaki örnekte bulmuştuk.

\[1m{m^2} = \frac{1}{{100}}c{m^2} = \frac{1}{{10000}}d{m^2}\]

\[a = \frac{{95}}{{10000}} = 0,0095d{m^2}\]

 iletken kesiti

\[m = 8,95x31400x0,0095\]

\[m = 8,95x31400x0,0095 = 2669,7kg\]

3 km'den fazla tel sarıp 3 tona yakın ağırlık elde ettik. 






Fıçının Hacmi

Fıçının hacmi çapları ve yüksekliği kullanarak bulunabilir.


D: Orta çap

d: üst veya alt çap

h: fıçı yüksekliği





\[V = \frac{{\pi h}}{{12}}\left( {2{D^2} + {d^2}} \right)\]


Basit bir örnekle, D=4, d=2, h=3 br olsun. 


\[V = \frac{{\pi 3}}{{12}}\left( {2.16 + 4} \right) = \frac{{36\pi }}{4} = 9\pi\]


\[b{r^3}\}\]

  


Yarıçaplar ile yazılırsa;

\[D = 2{r_2}\]

\[d = 2{r_1}\]


\[V = \frac{{\pi h\left( {2{r_2}^2 + {r_1}^2} \right)}}{3}\]

\[b{r^3}\]


       

Sağlama açısından aynı değerlerle;

\[{r_2} = 2\]

\[{r_1} = 1\]

\[h = 3\]

\[V = \frac{{\pi 3\left( {2.4 + 1} \right)}}{3} = 9\pi\]

  \[b{r^3}\]









 




Baz Gerilimi ve Bara Gerilimleri

Aşağıdaki şekildeki gibi üretim yapan santral generatörü olsun ve yükseltici trafo t1 ile 15 kV'u 154 kV'a yükselterek iletim şebekesine bağlayalım ve iletim şebekesi gerilim seviyesinin 150 kV olduğunu varsayalım. Daha sonra trafo merkezinde gerilim tekrar dağıtım seviyesine indirilerek enerjinin dağıtılması amaçlansın. 

Güç sistemi elemanları üzerinde baz gerilimleri bulmak için aşağıdaki yöntem kullanılabilir.